Zadziwiające Toke cz.2

Dzisiaj część druga opowieści o sprycie naszych gekonów.

Mawia się, że tam gdzie inteligencja i rozum, tam nie ma miejsca na uczuciowość, serce i sentymenty. Otóż nic bardziej błędnego! Nasze "mądre" gekony są tego przykładem.

Może zacznę od samego początku – od ewolucji i adaptacji. Wygląda na to (niestety nikt nie prowadzi badań), że nieprzypadkowo gekony toke są uważane za tak „mądre” stworzenia. Gdybyśmy spojrzeli na ich naturalny obszar występowania oraz na to, jak w ostatnich latach ten obszar został przekształcony, to można zachodzić w głowę, co u licha się stało że tak terytorialny i płochliwy, agresywny gatunek upodobał sobie śmietniki, opuszczone budynki i osiedla ludzkie. Toke to jeden z najbardziej elastycznych gatunków gekonów, ich przyzwyczajenia przekształcają się razem z dynamicznie zmieniającym się środowiskiem, co znaczy że przystosowują się niezwykle łatwo do niekorzystnych warunków.  Przy dużych skupiskach ludzkich, gdzie przez całą noc palą się światła przyciągające owady, gdzie jest dużo odpadów będących łakomym kąskiem dla gryzoni, Toke znalazły swoją niszę.

Gekko gecko

 Odnosząc się również do wspomnianej teorii ewolucji, chciałem napisać o płomiennej miłości między naszą parką. Odkąd do nas przyjechały (styczeń 2012) parka przebywa ze sobą praktycznie non stop. Często mamy do czynienia z widokiem gdy samica leży na samcu, przylegają do siebie, siedzą na jednym konarze – zawsze obok siebie. Samiec nie zabiera pokarmu z pyska samicy (co się zdarza u innych gekonów) Jednym słowem para idealna. Doczekali się trójki maluchów, widać że samiec nie męczy samicy i dosyć inteligentnie rozplanowuje swoje „libido”.

Kopulacja Toke

  Najciekawsza sytuacja jednak zdarzyła się dwa miesiące temu. Podczas ucieczek samca, samica zawsze pozostawała w terrarium. Pewnej nocy samiec uciekł i zaczął krzyczeć, trwało to kilka minut (TO-Keee TO-KEeee), przestraszyliśmy się bo krzyczał wyjątkowo głośno.  Nic jednak nie wskazywało na to, by działo się coś niedobrego. Nad ranem zdziwienie – okazało się, że w terrarium oprócz samca, nie ma również samicy.

Dźwięki zapożyczone z Youtube

Śpiące razem

Wywnioskowaliśmy więc, że samiec uciekł z terrarium, po czym zebrało mu się na amory i zaczął nawoływać samicę, a ta, wierna swojemu wybrańcowi, poszła za nim. Skąd zatem ewolucja, o której wcześniej wspominałem? W przypadku Toke, istnieje wyraźna dysproporcja między masywnością/wielkością/agresywnością samca, a samicą. Co oznacza, że jeżeli samiec „przekona” samicę do tego, że to on jest najsilniejszy, najgroźniejszy, to ta będzie chciała mieć z nim swoje potomstwo, zainwestuje w niego swój kapitał macierzyński. Będzie wtedy pewna, że dzieci będą silne po tatusiu i że to ich geny będą dominować w środowisku. Inna ciekawa obserwacja to zachowanie samicy po powrocie samca do terrarium. Pierwszy raz w życiu widziałem tego typu ruchy u gekonów, samica energicznie potrząsała głową, uderzając lekko samca, trwało to krótko (ok 30s) acz bardzo intensywnie.     Podejrzewam, że w ten sposób rozpoznawała swojego samca.
Wybaczcie pewne uproszczenia związane z neurobiologią, ale chciałem napisać jak najprzystępniej, gdyż zachowania tych gekonów są niezwykłe :)